آیه 57 سوره آل عمران
| <<56 | آیه 57 سوره آل عمران | 58>> | |||||||||||||||
| |||||||||||||||||
ترجمه های فارسی
اما آنان که ایمان آورده و نیکوکار شدند، خدا اجر تمام و کامل به آنها عطا کند، و خدا هرگز ستمکاران را دوست نمی‌دارد.
و اما کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، خدا پاداششان را به طور کامل می دهد؛ و خدا ستمکاران را [که به دین کافر شدند، یا از دین فقط به اسم آن قناعت کردند] دوست ندارد.
و اما كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، [خداوند] مزدشان را به تمامى به آنان مى‌دهد. و خداوند، بيدادگران را دوست نمى‌دارد.
اما آنان كه ايمان آوردند و كارهاى نيك كردند، خدا مزدشان را به تمامى خواهد داد. خدا ستمكاران را دوست ندارد.
امّا آنها که ایمان آوردند، و اعمال صالح انجام دادند، خداوند پاداش آنان را بطور کامل خواهد داد؛ و خداوند، ستمکاران را دوست نمی‌دارد.»
ترجمه های انگلیسی(English translations)
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«56» فَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَأُعَذِّبُهُمْ عَذاباً شَدِيداً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِينَ
و امّا گروهى كه كافر شدند، در دنيا و آخرت به عذابى سخت عذابشان مى‌كنم و براى آنها هيچ ياورانى نيست.
«57» وَ أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ
و امّا كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند، پاداش‌هاى آنها را (خدا) بطور كامل خواهد داد و خداوند ستمگران را دوست نمى‌دارد.
نکته ها
در تفسير اطيب‌البيان، نمونه‌اى از عذاب‌هاى دنيوى بنى‌اسرائيل، اين‌گونه آمده است: 37 سال پس از حضرت مسيح، شخصى به نام طيطوس كه از قيصرهاى روم بود، بر يهود مسلّط شد وميليون‌ها نفر از آنان را كشت و هزاران نفر را به اسارت گرفت. او دستور داد اموال آنان را به آتش كشيده و يا غارت كنند و اسيران آنها را طعمه‌ى درندگان سازند.
در كنار تهديد كفّار، تشويق اهل ايمان لازم است، چنانكه در كنار ايمان، انجام كارهاى نيك لازم است.
جلد 1 - صفحه 525
پیام ها
1- سرانجام كفر و بى‌ايمانى، عذاب الهى است. «فَأُعَذِّبُهُمْ»
2- هرچه اتمام حجّت بيشتر باشد، قهر خدا بر انكار كنندگان بيشتر خواهد بود.
كسانى كه زنده كردن مرده را از عيسى مى‌بينند، ولى ايمان نمى‌آورند، مستحق هر نوع عذابى هستند. «فَأُعَذِّبُهُمْ عَذاباً شَدِيداً»
3- گاهى خداوند در اين دنيا نيز مجازات مى‌دهد. «فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ»
4- در برابر قهر خدا، هيچ قدرتى نمى‌تواند مانع باشد. «وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِينَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ (57)
وَ أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا: و اما آن كسانى كه ايمان آورند به خدا و پيغمبر و معاد و تمام معتقدات حقه ايمانيه، وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ: و بجا آورند كارهاى شايسته و پسنديده خدا و رسول، فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ: پس كاملا و تماما عطا كرده شود اجر و پاداش آنها در دنيا به نيكنامى و عزت و ارجمندى، و در آخرت به درجه عالى و شادكامى و نعيم ابدى. وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ: و خداى تعالى دوست نمى‌دارد ستم كنندگان را كه ظلم به نفس خود نمايند به شرك و معاصى.
تبصره: آيه شريفه را اشاراتى است: 1- تهديد و وعيد عظيم است نسبت به كفار، به تمام اقسام آن. 2- اخبار به ورود وبال و نكال در دنيا به شآمت كفر آنان، چنانچه مشاهده شده آنانكه در مقام ظهور كفر و ارتداد و سركشى به فرامين مقدس الهى برآمدند، در همين دنيا خير نديدند و عاقبت مخذول شدند.
3- اخبار به عذاب آنان در آخرت به آتش نيران و نيافتن ناصر و ياورى براى آنان. 4- اشاره به آنكه ايمان فقط بدون عمل صالح مجزى نخواهد بود، بلكه جزء مقوم و مثبت عقد ايمانى قلبى، اعمال صالح است از عبادت و طاعت كه كاشفى است براى آن، و لذا در حديث شريف حضرت صادق عليه السّلام فرمود: الايمان هو الاقرار باللّسان و عقد فى القلب و عمل بالاركان. «1» 5- جزا و پاداش مؤمنين، وافى و كافى بدون هيچ نقصانى بلكه به زيادتى از فضل سبحانى، به ايشان مرحمت شود. 6- مراد از آيه: لا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ آنست كه
«1» كافى جلد 2 كتاب الايمان و الكفر، صفحه 27 حديث اوّل- بحار الانوار جلد 68 صفحه 256 حديث 15
تفسير اثنا عشرى، ج2، ص: 121
لازمه دوستى كه اعطاى ثواب و نجات از عذاب است، نسبت به ستمكاران به سبب كفر، منظور نمى‌فرمايد.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ (57)
ترجمه
و اما آنانكه ايمان آوردند و بجاى آوردند كارهاى شايسته را پس عطا ميكند بآنها مزدهاشان را و خدا دوست ندارد ستمكاران را..
تفسير
اين آيه و آيه قبل بيان حكم الهى است در باره اهل ايمان و كفر بحضرت عيسى كه در آيه اذ قال اللّه اشاره بآن شده و خداوند دوست ندارد ظالمان را خصوص نسبت بپيغمبران و در اكمال از حضرت رسول (ص) روايت نموده است كه مبعوث فرمود خداوند حضرت عيسى را و بوديعت نزد او نهاد نور و علم و حكم و جميع علوم پيغمبران قبل از او را و علاوه انجيل را باو فرستاد و مبعوث فرمود او را به جانب بيت المقدس براى ارشاد بنى اسرائيل تا آنها را دعوت كند بكتاب و حكمت خود و ايمان بخدا و پيغمبر او پس اباء كردند بيشتر از آنها و طغيان نمودند و كفران كردند پس چون آن حضرت ديد آنها ايمان نميآورند از خداوند خواست كه بعضى از آنها را مسخ نمايد بصورت شيطان حقير عرض مى‌كنم چنانچه فعلا هم مى‌بينيم شباهت آنها را و اين براى آن بود كه شايد موجب عبرت سايرين شود و خداوند اجابت نمود و آنها عبرت نگرفتند و اصرار بر كفر نمودند لذا حضرت عيسى در بيت- المقدس آمد و مكث نمود و دعا ميكرد و منتظر امر الهى بود سى و سه سال تا آنكه يهود بطلب او درآمدند و ادعا كردند كه او را عذاب كردند و زنده بگور نمودند
جلد 1 صفحه 425
و بعضى ادعا كردند او را بدار كشيدند ولى خداوند مسلط نكرد آنها را بر او بلكه ديگرى مصور بصورت او شد از براى آنها و قدرت پيدا نكردند بر عذاب او و دفن او و نه بر كشتن و بدار كشيدن او چون اگر قادر بر اين امور شده بودند تكذيب فرموده خداوند بود كه فرموده لكن بلند كرد او را بسوى خود بعد از آنكه اخذ كرد او را حقير عرض مى‌كنم شايد مراد از مكث آن حضرت و دعا و انتظار او سى و سه سال بيان عمر و مكث او در دنيا باشد چنانچه گفته‌اند كه در سن سى سالگى مبعوث به پيغمبرى شد و سه سال داراى اين منصب بود كه بآسمان عروج نمود و بعضى سى ماه و بعضى سه سال و نيم گفته‌اند و گفته‌اند از بيت المقدس در شب قدر ماه رمضان بآسمان صعود فرمود.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحات‌ِ فَيُوَفِّيهِم أُجُورَهُم وَ اللّه‌ُ لا يُحِبُّ الظّالِمِين‌َ (57)
و امّا كساني که ايمان بمسيح آوردند و بر طبق دستورات او عمل كردند و معصيت و مخالفت او را ننمودند خداوند اجر مستوفي بآنها عطا ميفرمايد که هيچ عمل آنها از بين نميرود و خداوند ظالمين را دوست نميدارد.
در برهان از علي بن ابراهيم از پدرش از إبن ابي عمير از جميل بن صالح از حمران بن اعين از حضرت باقر عليه السّلام حديث مفصّلي نقل كرده که يك جمله او اينست که فرمود: عيسي در آن شب آخري که فرداي آن بآسمان رفت بحواريّين فرمود امّا انّكم ستفترقون بعدي علي ثلاث فرق فرقتين مفتريين «مفتريتين خ ل» علي اللّه في النار و فرقة تتبع شمعون صادقة علي اللّه في الجنّة.
از اينکه حديث استفاده ميشود که فقط مؤمن صالح از مسيح متابعين شمعون الصفا بودند که جمله اول آيه اشاره بآنها است و جمله وَ اللّه‌ُ لا يُحِبُّ الظّالِمِين‌َ اشاره بآن دو فرقه ديگر است که در آتش هستند و معني عدم محبّت خدا اينست که معامله با آنها نمي‌كند معامله محب‌ّ و الّا محبّت و عداوت در ساحت قدس ربوبي نيست و محل عوارض واقع نميشود.
224
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 57)- سپس به گروه دوم اشاره کرده می‌فرماید: «اما کسانی که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، خداوند پاداش آنها را بطور کامل خواهد داد» (وَ أَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ). و باز تأکید می‌کند «خداوند هرگز ستمگران را دوست ندارد» (وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ).
بنابراین، خدایی که ظالمان را دوست ندارد هرگز در حق بندگان ستم نخواهد کرد و اجر آنها را بطور کامل خواهد داد.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم